Znaczenie terminu "RUŚ" w okresie IX-XIII w.
Termin "Ruś" w różnych stuleciach przechodził różne koleje. W okresie IX-XIII w. można wyróżnić zasadniczo trzy fazy w formowaniu się pojęcia "Ruś":
faza pierwsza:
Źródła pisząc o początkach Rusi w IX wieku uważały ją za pojęcie etniczne, oznaczające lud, który wywędrował ze Skandynawii. Warto podkreślić, że na początku dziejów poza określeniem Normanów termin "Ruś" nie miał innego znaczenia narodowego, a wśród plemion słowiańskich szerzył się przede wszystkim na skutek rozwoju wschodniego (greckiego) chrześcijaństwa w czym znaczny udział mieli metropolici kijowscy czuwający nad obroną interesów bizantyjskich.
faza druga:
W okresie od końca X w do pierwszej połowy XIII w termin ten nabiera również znaczenia geograficzno-politycznego oznaczając Kijów i ziemie po obu brzegach środkowego Dniepru . Było to terytorium słowiańskie rządzone przez Rurykowiczów i zamieszkane głównie przez plemiona Polan i Siewierzan , których nazwy istniały także później niezależnie od nazwy Rusi.
faza trzecia:
Po chrzcie Włodzimierza Wielkiego w 988 r termin "Ruś" nabiera dodatkowo znaczenia religijnego oznaczającego wszystkich słowiańskich i niesłowiańskich wyznawców Kościoła wschodniego (greckiego) dla podkreślenia ich odrębności wobec ludów o innych wierzeniach.
Źródła pisząc o początkach Rusi w IX wieku uważały ją za pojęcie etniczne, oznaczające lud, który wywędrował ze Skandynawii. Warto podkreślić, że na początku dziejów poza określeniem Normanów termin "Ruś" nie miał innego znaczenia narodowego, a wśród plemion słowiańskich szerzył się przede wszystkim na skutek rozwoju wschodniego (greckiego) chrześcijaństwa w czym znaczny udział mieli metropolici kijowscy czuwający nad obroną interesów bizantyjskich.
faza druga:
W okresie od końca X w do pierwszej połowy XIII w termin ten nabiera również znaczenia geograficzno-politycznego oznaczając Kijów i ziemie po obu brzegach środkowego Dniepru . Było to terytorium słowiańskie rządzone przez Rurykowiczów i zamieszkane głównie przez plemiona Polan i Siewierzan , których nazwy istniały także później niezależnie od nazwy Rusi.
faza trzecia:
Po chrzcie Włodzimierza Wielkiego w 988 r termin "Ruś" nabiera dodatkowo znaczenia religijnego oznaczającego wszystkich słowiańskich i niesłowiańskich wyznawców Kościoła wschodniego (greckiego) dla podkreślenia ich odrębności wobec ludów o innych wierzeniach.
Ruś Kijowska w XI w.
"Ruś Kijowska w początkach XI w. była państwem o nieprzeciętnych możliwościach. Główną zasługą takiego stanu rzeczy były liczne sukcesy księcia kijowskiego Włodzimierza Wielkiego. Jego energiczna polityka, zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna, konsekwentne działania wymierzone przeciwko Bizancjum, doskonałe wyczucie sytuacji i zręczne wyjście z najgorszej klęski zadecydowało, że nadano mu przydomek Wielki..."
"Ruś Kijowska w początkach XI w. była państwem o nieprzeciętnych możliwościach. Główną zasługą takiego stanu rzeczy były liczne sukcesy księcia kijowskiego Włodzimierza Wielkiego. Jego energiczna polityka, zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna, konsekwentne działania wymierzone przeciwko Bizancjum, doskonałe wyczucie sytuacji i zręczne wyjście z najgorszej klęski zadecydowało, że nadano mu przydomek Wielki..."
Bitwa na Kulikowym Polu
"5 września jazda Dymitra stanęła nad Donem, w miejscu gdzie wpada doń rzeczka Niepriadwa, 7 września nad Don nadciągnęła piechota. Tegoż dnia Dymitr Doński zwołał radę wojenną, na której powzięto decyzję co do dalszych działań. Postanowiono przeprawić się przez Don i zająć dogodną pozycję na jego południowym brzegu...."
"5 września jazda Dymitra stanęła nad Donem, w miejscu gdzie wpada doń rzeczka Niepriadwa, 7 września nad Don nadciągnęła piechota. Tegoż dnia Dymitr Doński zwołał radę wojenną, na której powzięto decyzję co do dalszych działań. Postanowiono przeprawić się przez Don i zająć dogodną pozycję na jego południowym brzegu...."
Skutki Ugody Perejesławskiej
"Czyli Dlaczego Ukraina uzależniła się od Rosji ?. Dla Ukrainy zawarta przed 350 laty unia perejasławska okazała się w praktyce aktem podporządkowania się Rosji. W ten sposób na długie lata rozstrzygnął się los Ukrainy w Europie..."
"Czyli Dlaczego Ukraina uzależniła się od Rosji ?. Dla Ukrainy zawarta przed 350 laty unia perejasławska okazała się w praktyce aktem podporządkowania się Rosji. W ten sposób na długie lata rozstrzygnął się los Ukrainy w Europie..."
Rządy Pawła I Romanowa
"Wgłębiając się w biografię Pawła I Romanowa, można zauważyć, że rzeczą charakterystyczną dla panowania tegoż władcy były zabiegi likwidacji wprowadzonych przez jego matkę Katarzynę II wszelakich postanowień, dekretów. Można śmiało powiedzieć, że nienawidził on matki do tego stopnia, że przekładał tą nienawiść nad sprawy kraju, sprawy ojczyzny. Pawła I cechowało także wielkie okrucieństwo, brak konsekwencji w polityce oraz trudne do zniesienia zamiłowanie otaczania się wojskiem..."
"Wgłębiając się w biografię Pawła I Romanowa, można zauważyć, że rzeczą charakterystyczną dla panowania tegoż władcy były zabiegi likwidacji wprowadzonych przez jego matkę Katarzynę II wszelakich postanowień, dekretów. Można śmiało powiedzieć, że nienawidził on matki do tego stopnia, że przekładał tą nienawiść nad sprawy kraju, sprawy ojczyzny. Pawła I cechowało także wielkie okrucieństwo, brak konsekwencji w polityce oraz trudne do zniesienia zamiłowanie otaczania się wojskiem..."
Romans Wielkiej Księżnej ze stolnikiem litewskim
"Widywali się często i tańczyli na dworskich balach, lecz ich romans pozostał pilnie strzeżoną tajemnicą, znaną jedynie Williamsowi i kilku najbliższym przyjaciółkom Katarzyny. Szczęście Stanisława i Katarzyny rozkwitło na nowo. Stali się, niestety, nieostrożni. Zbyt częste schadzki wnikliwie obserwowano i notowano...."
"Widywali się często i tańczyli na dworskich balach, lecz ich romans pozostał pilnie strzeżoną tajemnicą, znaną jedynie Williamsowi i kilku najbliższym przyjaciółkom Katarzyny. Szczęście Stanisława i Katarzyny rozkwitło na nowo. Stali się, niestety, nieostrożni. Zbyt częste schadzki wnikliwie obserwowano i notowano...."
Suworow - Pierwszy grenadier Semiramidy Północy
"Przez wielu uznawany jest za najwybitniejszego obok Kutuzowa wodza i znakomitego stratega rosyjskiego czasów nowożytnych, a w szczególności XVIII wieku i doby oświecenia. Jednocześnie zaś postrzegany jest i był – głównie przez ówczesnych ludzi epoki – za najbardziej barwną, kontrastową i kontrowersyjną osobowość w całej plejadzie zdolnych i wybitnych wodzów w historii wojen...."
"Przez wielu uznawany jest za najwybitniejszego obok Kutuzowa wodza i znakomitego stratega rosyjskiego czasów nowożytnych, a w szczególności XVIII wieku i doby oświecenia. Jednocześnie zaś postrzegany jest i był – głównie przez ówczesnych ludzi epoki – za najbardziej barwną, kontrastową i kontrowersyjną osobowość w całej plejadzie zdolnych i wybitnych wodzów w historii wojen...."
"Właściwy podbój Azji Środkowej przez Rosję rozpoczął się świtem 1 maja 1864 roku, kiedy pułkownik M. G. Czerniajew opuścił na czele 2600 żołnierzy twierdzę Wiernoje (Ałma-Ata). Jego oddział już 4 czerwca zdobył kokandzką fortecę Aulije-Ama (Dzhambul), tracąc zaledwie trzech ludzi..."
Wojna rosyjsko-japońska 1904-1905
"Odrzucenie japońskich propozycji podziału stref wpływów na Dalekim Wschodzie (Korea - japońska, Mandżuria - rosyjska) doprowadziło do zerwania stosunków dyplomatycznych przez Japonię, co nastąpiło 06.02.1904 roku. W dwa dni później w nocy z 08/09.02.1904 roku bez oficjalnego wypowiedzenia wojny rozegrał się niespodziewanie pierwszy akt tej wojny, która miała się okazać katastrofalną w skutkach dla Rosji. ..."
"Odrzucenie japońskich propozycji podziału stref wpływów na Dalekim Wschodzie (Korea - japońska, Mandżuria - rosyjska) doprowadziło do zerwania stosunków dyplomatycznych przez Japonię, co nastąpiło 06.02.1904 roku. W dwa dni później w nocy z 08/09.02.1904 roku bez oficjalnego wypowiedzenia wojny rozegrał się niespodziewanie pierwszy akt tej wojny, która miała się okazać katastrofalną w skutkach dla Rosji. ..."
Rewolucja 1905-1907
"Car przerażony demonstracją, która miała się odbyć przed Pałacem Zimowym, poruszającą tysiące ludzi w całym mieście, nakazał ściągnąć do stolicy oddziały wojskowe. W owy nieszczęsny dzień 9 (22) stycznia 1905 roku podczas pokojowego pochodu ulicami miasta, gdzie manifestanci śpiewali pieśni cerkiewne, nieśli ikony, chorągwie i portrety cara, w różnych częściach Petersburga zaczęły się zamieszki. Naprzeciw bezbronnych ludzi wyszło wojsko, prędko manifestacja pokojowa przekształciła się w rzeź...."
"Car przerażony demonstracją, która miała się odbyć przed Pałacem Zimowym, poruszającą tysiące ludzi w całym mieście, nakazał ściągnąć do stolicy oddziały wojskowe. W owy nieszczęsny dzień 9 (22) stycznia 1905 roku podczas pokojowego pochodu ulicami miasta, gdzie manifestanci śpiewali pieśni cerkiewne, nieśli ikony, chorągwie i portrety cara, w różnych częściach Petersburga zaczęły się zamieszki. Naprzeciw bezbronnych ludzi wyszło wojsko, prędko manifestacja pokojowa przekształciła się w rzeź...."
"Lenin był wniebowzięty. W traktatach pisanych w zaciszu wiejskiej kryjówki i na spotkaniach parł do wywołania natychmiastowego zbrojnego przewrotu, by zdruzgotać biurokratyczno-militarystyczną machinę, czyli dyktaturę Kiereńskiego albo Korniłowa. Od tego miało się zacząć bolszewickie "urządzanie świata na nowo..."
Bitwa Warszawska 1920 r.
"Po wycofaniu się Niemców dowództwo Armii Czerwonej wydało rozkaz do operacji "Cel Wisła". Jej nazwa sugerowała, że wojska bolszewickie mają dojść do Wisły, jednak w rzeczywistości była to operacja, która miała na celu penetrację, jak daleko Armia Czerwona może się posunąć..."
"Po wycofaniu się Niemców dowództwo Armii Czerwonej wydało rozkaz do operacji "Cel Wisła". Jej nazwa sugerowała, że wojska bolszewickie mają dojść do Wisły, jednak w rzeczywistości była to operacja, która miała na celu penetrację, jak daleko Armia Czerwona może się posunąć..."
Bitwa Stalingradzka
"Niemcy podeszli pod miasto, które zostało zamienione w twierdzę. W każdym domu stacjonowało kilku żołnierzy, na dachach ukryli się strzelcy wyborowi. Nawet pod ziemią, w kanałach, na żołnierzy Wermahtu czekali czerwonoarmiści. Większość ulic zaminowano, by uniemożliwić przejazd czołgów. Miny miały być główną, obok butelek z benzyną (koktajli Mołotowa), bronią przeciwpancerną Rosjan..."
"Niemcy podeszli pod miasto, które zostało zamienione w twierdzę. W każdym domu stacjonowało kilku żołnierzy, na dachach ukryli się strzelcy wyborowi. Nawet pod ziemią, w kanałach, na żołnierzy Wermahtu czekali czerwonoarmiści. Większość ulic zaminowano, by uniemożliwić przejazd czołgów. Miny miały być główną, obok butelek z benzyną (koktajli Mołotowa), bronią przeciwpancerną Rosjan..."
Zimna wojna, czyli o podziale globu.
"Związek Radziecki uprawiając swą antyimperialistyczną politykę, proponował każdemu wyzwalającemu się państwu "układ o przyjaźni", kredyty handlowe, doradców wojskowych itd. Rosja zyskiwała na Bliskim Wschodzie, gdzie Izrael był popierany przez USA, a do jej obozu wchodziła Syria, Egipt, czy Irak. Korzystała również w Wietnamie, gdzie popierając Viet Minh angażowała poważne siły Zachodu..."
"Związek Radziecki uprawiając swą antyimperialistyczną politykę, proponował każdemu wyzwalającemu się państwu "układ o przyjaźni", kredyty handlowe, doradców wojskowych itd. Rosja zyskiwała na Bliskim Wschodzie, gdzie Izrael był popierany przez USA, a do jej obozu wchodziła Syria, Egipt, czy Irak. Korzystała również w Wietnamie, gdzie popierając Viet Minh angażowała poważne siły Zachodu..."
O konfiskatach w zaborze rosyjskim
"Polityka rosyjskiego zaborcy wobec ludności polskiej była przejawem siły, chęci ujarzmienia pokonanego narodu i pozbawienia środków materialnych polskich patriotów. Wśród współczesnych słusznie wzbudzała oburzenie, strach i poczucie bezprawia..."
"Polityka rosyjskiego zaborcy wobec ludności polskiej była przejawem siły, chęci ujarzmienia pokonanego narodu i pozbawienia środków materialnych polskich patriotów. Wśród współczesnych słusznie wzbudzała oburzenie, strach i poczucie bezprawia..."
Walka Piłsudskiego Przeciw Rosji Na Kielecczyźnie
"6 Sierpnia 1914 roku I Kompania Kadrowa wyrusza z krakowskich Oleandrów w kierunku Królestwa Polskiego, ku zaborowi rosyjskiemu. Osiąga ona o godzinie 9 granice zaborów w Michałkowicach niszcząc przy okazji wszelkie oznaki obecności rosyjskiej. Kompania kieruje się dalej na północ maszerując przez Słomniki, Miechów aż w końcu osiągając Jędrzejów..."
"6 Sierpnia 1914 roku I Kompania Kadrowa wyrusza z krakowskich Oleandrów w kierunku Królestwa Polskiego, ku zaborowi rosyjskiemu. Osiąga ona o godzinie 9 granice zaborów w Michałkowicach niszcząc przy okazji wszelkie oznaki obecności rosyjskiej. Kompania kieruje się dalej na północ maszerując przez Słomniki, Miechów aż w końcu osiągając Jędrzejów..."
"Dynastia Romanowów rządziła Rosją przez 304 lata - od roku 1613 do 1917. A historia jej sięga początków XIV wieku i osoby kniazia Andrzeja Iwanowicza Kobyły, który (zdając się na autorytet pana Ryszarda Jurzaka) jest pierwszym historycznym przedstawicielem rodziny Romanowów..."
"Latem 1954 roku, pięć lat po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej, władze ZSRR otrzymały wiadomość, że do chińskich szkół średnich, wprowadzono nowy podręcznik historii. Na jednej z zawartych w nim map przedstawiono wszystkie obszary, które kiedykolwiek wchodziły w skład państwa chińskiego. Na Kremlu uznano to za przejaw roszczeń terytorialnych reżimu Mao Zedonga, gdyż część tych ziem znajdowała się w granicach ZSRR. Piętnaście lat później w nadgranicznych starciach wojsk radzieckich i chińskich nad rzeką Ussuri zginęło kilkuset, a może nawet kilka tysięcy żołnierzy..."
Fenomen Napoleona w Rosji
"W 1812 roku większość rosyjskich elit traktowała Napoleona jako potężnego wroga, ale posiadającego wybitne zdolności. We wrześniu tego roku Aleksander I w liście do wielkiej księżnej Katarzyny Pawłownej pisał, że "przyszło mu toczyć boje z piekielnym przeciwnikiem, w którym potworna nikczemność łączy się z niesamowitym talentem..."
"W 1812 roku większość rosyjskich elit traktowała Napoleona jako potężnego wroga, ale posiadającego wybitne zdolności. We wrześniu tego roku Aleksander I w liście do wielkiej księżnej Katarzyny Pawłownej pisał, że "przyszło mu toczyć boje z piekielnym przeciwnikiem, w którym potworna nikczemność łączy się z niesamowitym talentem..."
Historia rosyjskiej prasy, radia i tv
W latach 1960-70 zostały wypracowane stałe telewizyjne programy: dobranocka dla dzieci, programy popularnonaukowe — „W świecie zwierząt”, „Klub podróżników”, „Klub wesołych i pomysłowych”, programy informacyjne („Wriemia” —„Czasy”), programy rozrywkowe.
Kariera polityczna Władimira Putina początkowo rozwijała się nie tak szybko jak miało to miejsce od sierpnia 1999 roku. Po przeprowadzce z Petersburga, gdzie po przegranych wyborach w 1996 roku ekipa mera Sobczaka nie miała perspektyw na zajecie wysokie stanowiska, Putin przez długi czas nie mógł znaleźć odpowiedniej dla siebie pracy. Dopiero w 1997 roku dla Putina znalazło się miejsce w administracji prezydenckiej, został szefem Głównego Zarządu Rewizyjnego. Rok później został awansowany na zastępcę szefa administracji prezydenckiej. Był to bardzo krótki epizod w jego życiu, trwał ledwie dwa miesiące. 25 lipca 1998 Putin mianowany został szefem Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Na tym stanowisku dał się on poznać jako urzędnik, potrafiący zachować zimną krew. Był także bardzo stanowczy, surowy, dokładny, posiadał ironiczne poczucie humoru. Z czasem do jego obowiązków doszły te związane z pełnieniem funkcji sekretarza Rady Bezpieczeństwa. Tak więc Putin był kolejnym po Stiepaszynie premierem, który wcześniej kierował służbami siłowymi.
Wydarzenia z początku kadencji Putina zmusiły gabinet do podjęcia radykalnych kroków, a w konsekwencji przyczyniły się do błyskawicznego zbudowania pozytywnego wizerunku nowego premiera w oczach społeczeństwa. 7 sierpnia 1999 r., czyli na dwa dni przed nominacją Putina, grupa uzbrojonych czeczeńskich bojowników z Szamilem Basajewem na czele wtargnęła pod zielonymi sztandarami symbolizującymi dżihad do Dagestanu. W dodatku agresorzy znaleźli wśród części miejscowej ludności wsparcie, głównie ze strony zwolenników wahabizmu. Odpowiedź Putina była natychmiastowa. Wysłał on na teren Dagestanu wojska desantowe. Aby zmobilizować żołnierzy specjalnym dekretem rządowym podniesiono zarobki wojska biorącego udział w operacji na terenie Północnego Kaukazu do wysokości 1000 dolarów miesięcznie. Decydując się na operację zbrojną w Dagestanie Putin publicznie ogłosił, że bierze na siebie pełną odpowiedzialność za jej powodzenie. Była to znamienna deklaracja, gdyż w czasie pierwszej wojny w Czeczenii zarówno ówczesny premier Czernomyrdin, jak i prezydent Jelcyn jak ognia unikali odpowiedzialności za wydarzenia wojenne na Kaukazie. W dodatku Putinowi udało się w krótkim czasie przekonać opinię publiczną, że to Rosja stała się ofiarą, a nie agresorem. Putin udowodnił, że czeczeńscy bojownicy są częścią globalnej siatki terrorystycznej. Świadczyć o tym miała seria zamachów terrorystycznych na budynki mieszkalne dokonana przez islamskich separatystów. W wyniku ataków zginęło kilkaset osób. Rosjanie poczuli się zagrożeni, a gdy przyglądali się stanowczym i nieprzejednanym krokom podejmowanym przez Putina, w jego osobie zaczęli dostrzegać głównego gwaranta bezpieczeństwa kraju. Premierowi sprzyjały także media. W przeciwieństwie do pierwszej wojny w Czeczenii, większość środków masowego przekazu pozytywnie oceniało działania rosyjskich wojsk w zbuntowanej republice. Nawet nieliczne opozycyjne media, do których należał kanał NTW, starały się wypowiadać o wojnie w obojętnym tonie. Dzięki pozytywnej prasie, jaką posiadał Putin od samego początku swojej kadencji, ranking jego popularności sięgnął ponad 70%, co można porównać z wynikami Gorbaczowa z lat 1985-1986, oraz Jelcyna w okresie 1990-1991.
Swoją popularność Putin budował także na zrównoważonych poglądach na gospodarkę. Były one równie dalekie od liberalizmu Gajdara, jak również od narodowego komunizmu wyznawanego przez Ziuganowa. Putin był zdecydowanym zwolennikiem wolnego rynku i wypowiadał się przeciwko ponownej nacjonalizacji przemysłu. Zdaniem premiera, wolny rynek nie koliduje z państwową regulacją, zwłaszcza w sektorze przemysłu militarnego i w działalności monopolów. Za główny problem rosyjskiej gospodarki Putin uważał niedostateczny poziom inwestycji, zbyt dużą zależność budżetu od światowych cen na ropę i gaz, odpływ kapitałów ze granicę, a także wciąż istniejące zjawisko wymiany barterowej. Podstawowym środkiem mającym polepszyć stan gospodarki miało być obniżenie podatków, zaś pomoc socjalna powinna być adresowana bezpośrednio do potrzebujących. Podobne programy przedstawiali w przeszłości inni rosyjscy politycy. Poglądy takie nazywane wówczas były konserwatywno-liberalnymi.
W latach 1960-70 zostały wypracowane stałe telewizyjne programy: dobranocka dla dzieci, programy popularnonaukowe — „W świecie zwierząt”, „Klub podróżników”, „Klub wesołych i pomysłowych”, programy informacyjne („Wriemia” —„Czasy”), programy rozrywkowe.
Początek ery Putina
W dniu dymisji Stiepaszyna prezydent zaproponował Dumie kandydaturę Putina. W swoim wystąpieniu telewizyjnym Jelcyn wprost powiedział, że w następnych wyborach prezydenckich właśnie w osobie Putina widzi swojego następcę. Pomimo tej zaskakującej i ryzykownej deklaracji społeczeństwo odebrało Putina jako kolejnego przejściowego szefa rządu, któremu nie uda się zachować stanowiska na okres dłuższy niż kilka tygodni. W Dumie kandydatura Putina uzyskała ledwie 233 głosów, czyli mniej od dwóch poprzednich premierów. Jednak jak pokaże czas, poparcie polityków i społeczeństwa dla Putina będzie z każdym miesiącem rosnąć. Sama decyzja Jelcyna o mianowaniu Putina na urząd premiera okaże się jedną z bardziej udanych.Kariera polityczna Władimira Putina początkowo rozwijała się nie tak szybko jak miało to miejsce od sierpnia 1999 roku. Po przeprowadzce z Petersburga, gdzie po przegranych wyborach w 1996 roku ekipa mera Sobczaka nie miała perspektyw na zajecie wysokie stanowiska, Putin przez długi czas nie mógł znaleźć odpowiedniej dla siebie pracy. Dopiero w 1997 roku dla Putina znalazło się miejsce w administracji prezydenckiej, został szefem Głównego Zarządu Rewizyjnego. Rok później został awansowany na zastępcę szefa administracji prezydenckiej. Był to bardzo krótki epizod w jego życiu, trwał ledwie dwa miesiące. 25 lipca 1998 Putin mianowany został szefem Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Na tym stanowisku dał się on poznać jako urzędnik, potrafiący zachować zimną krew. Był także bardzo stanowczy, surowy, dokładny, posiadał ironiczne poczucie humoru. Z czasem do jego obowiązków doszły te związane z pełnieniem funkcji sekretarza Rady Bezpieczeństwa. Tak więc Putin był kolejnym po Stiepaszynie premierem, który wcześniej kierował służbami siłowymi.
Wydarzenia z początku kadencji Putina zmusiły gabinet do podjęcia radykalnych kroków, a w konsekwencji przyczyniły się do błyskawicznego zbudowania pozytywnego wizerunku nowego premiera w oczach społeczeństwa. 7 sierpnia 1999 r., czyli na dwa dni przed nominacją Putina, grupa uzbrojonych czeczeńskich bojowników z Szamilem Basajewem na czele wtargnęła pod zielonymi sztandarami symbolizującymi dżihad do Dagestanu. W dodatku agresorzy znaleźli wśród części miejscowej ludności wsparcie, głównie ze strony zwolenników wahabizmu. Odpowiedź Putina była natychmiastowa. Wysłał on na teren Dagestanu wojska desantowe. Aby zmobilizować żołnierzy specjalnym dekretem rządowym podniesiono zarobki wojska biorącego udział w operacji na terenie Północnego Kaukazu do wysokości 1000 dolarów miesięcznie. Decydując się na operację zbrojną w Dagestanie Putin publicznie ogłosił, że bierze na siebie pełną odpowiedzialność za jej powodzenie. Była to znamienna deklaracja, gdyż w czasie pierwszej wojny w Czeczenii zarówno ówczesny premier Czernomyrdin, jak i prezydent Jelcyn jak ognia unikali odpowiedzialności za wydarzenia wojenne na Kaukazie. W dodatku Putinowi udało się w krótkim czasie przekonać opinię publiczną, że to Rosja stała się ofiarą, a nie agresorem. Putin udowodnił, że czeczeńscy bojownicy są częścią globalnej siatki terrorystycznej. Świadczyć o tym miała seria zamachów terrorystycznych na budynki mieszkalne dokonana przez islamskich separatystów. W wyniku ataków zginęło kilkaset osób. Rosjanie poczuli się zagrożeni, a gdy przyglądali się stanowczym i nieprzejednanym krokom podejmowanym przez Putina, w jego osobie zaczęli dostrzegać głównego gwaranta bezpieczeństwa kraju. Premierowi sprzyjały także media. W przeciwieństwie do pierwszej wojny w Czeczenii, większość środków masowego przekazu pozytywnie oceniało działania rosyjskich wojsk w zbuntowanej republice. Nawet nieliczne opozycyjne media, do których należał kanał NTW, starały się wypowiadać o wojnie w obojętnym tonie. Dzięki pozytywnej prasie, jaką posiadał Putin od samego początku swojej kadencji, ranking jego popularności sięgnął ponad 70%, co można porównać z wynikami Gorbaczowa z lat 1985-1986, oraz Jelcyna w okresie 1990-1991.
Swoją popularność Putin budował także na zrównoważonych poglądach na gospodarkę. Były one równie dalekie od liberalizmu Gajdara, jak również od narodowego komunizmu wyznawanego przez Ziuganowa. Putin był zdecydowanym zwolennikiem wolnego rynku i wypowiadał się przeciwko ponownej nacjonalizacji przemysłu. Zdaniem premiera, wolny rynek nie koliduje z państwową regulacją, zwłaszcza w sektorze przemysłu militarnego i w działalności monopolów. Za główny problem rosyjskiej gospodarki Putin uważał niedostateczny poziom inwestycji, zbyt dużą zależność budżetu od światowych cen na ropę i gaz, odpływ kapitałów ze granicę, a także wciąż istniejące zjawisko wymiany barterowej. Podstawowym środkiem mającym polepszyć stan gospodarki miało być obniżenie podatków, zaś pomoc socjalna powinna być adresowana bezpośrednio do potrzebujących. Podobne programy przedstawiali w przeszłości inni rosyjscy politycy. Poglądy takie nazywane wówczas były konserwatywno-liberalnymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz