Dowcipy o Rosjanach

Dowcipy polityczne (o ZSRR)

W jednym z moskiewskich przedszkoli pani pyta dzieci:

- W jakim kraju dzieci mają najładniejsze zabawki?

- W Związku Radzieckim! - odpowiadają chórem dzieci.

- A w jakim kraju dzieci mają najładniejsze ubranka?

- W Związku Radzieckim! - znów odpowiadają dzieci.

- A w jakim kraju żyją najbardziej szczęśliwi ludzie?

- W Związku Radzieckim! - jeszcze raz odpowiadają dzieci.

Nagle nauczycielka zauważa, że jedno z dzieci stoi w kącie i płacze.

- Wowa, dlaczego płaczesz?

- Bo ja tak bardzo chciałbym mieszkać w Związku Radzieckim!...

Chruszczow przyjechał do kołchozu.

- Dobrze wam się żyje? - zażartował Chruszczow.

- Dobrze! - zażartowali kołchoźnicy.

Z cyklu "Polak, Rusek, Niemiec..."

Polak, Rosjanin i Niemiec, będąc pewnego razu na basenie założyli

się o to, kto skoczy z trampoliny do basenu z jak najmniejsza ilością

wody. To oczywiście pierwszy wyskoczył Niemiec:

- Ja skoczę z 1.25m!

Wlazł na trampolinę, poodbijał się, poodbijał, runął w dół, plusnął,

wykręcił nad samym dnem i wylazł na brzeg dumny, jak to Niemiec.

Polak, widząc to, nieco odważniej zaczął.

- Taak ? To ja skoczę do 50 centymetrów wody !

Wdrapał się na trampolinę, odbił szybko, plusnął w wodę, ostro grzmotnął

o ceramiczne dno, aż łoskot poszedł... nieco zamulony wyszedł na brzeg...

Okazało się - złamana ręka w barku, powybijane stawy, ale za to uśmiech

na twarzy od ucha do ucha. Rosjanin w tyle zostać nie mógł... Myślał,

myślał, i stwierdził:

- Wiecie co ? A ja skoczę po prostu na mokra szmatę.

Szmer zaskoczenia rozległ się na basenie, bo Rosjanin głos miał

donośny...

Zeszli się ludzie, spuszczono wodę z basenu... pod trampolina ułożono

mokra szmatę, Rosjanin wszedł, przeżegnał się i skoczył ( jak ten wilk

wyluzowany )... Za paręnaście milisekund nastąpił wielkie "lup" na

skutek pionowego upadku na głowę. Rosjanin padł bez czucia. Karetki,

eRki, policja, straż pożarna (po co ?) zjechały się natychmiast... Rosjanin

przed śmiercią wyszeptał tylko:

- Szzzz... Szzz.... Szmata... Ktoś wycisnął szmatę.....

 

O Nowych Ruskich

Majorka, lotnisko. Z samolotu wysiada "nowy Ruski": obwieszony złotem i pilnowany przez dwóch goryli. Na ramieniu niesie narty.

- Przepraszam ale szanowny pan chyba się pomylił - zwraca mu uwagę pracownik lotniska - Tu u nas, na Majorce, jest gorąco, tu nie ma śniegu.

Rosjanin uśmiecha się cynicznie.

- Spakojno, grażdanin, mój śnieg przyleci następnym.

Pytają się Nowego Ruskiego:

- Czy stać pana kupić sobie wołgę?

- Tak, tylko co ja zrobię z tą wszystko wodą i statkami...

Rozmawia dwóch NR o wakacyjnym odpoczynku:

- Ja na Cyprze byłem!!!

- Ale słuchaj, języka nie znasz, na pewno miałeś problemy?

- Ja nie miałem, oni mieli...

O wojsku i wojnie

Oficer rosyjski ma za zadanie wytłumaczyć żołnierzom zniszczenia wywołane przez bombę atomową. Zaczyna tak:

- Żołnierze! Wyobraźcie sobie dwadzieścia... nie, pięćdziesiąt... nie, sto skrzynek wódki, których nie ma kto wypić.

Pułkownik zwraca się do żołnierzy mających jechać na wojnę do Czeczenii:

- Za każdą głowę Czeczeńca będę wam płacił po 3 dolary, zrozumiano? A teraz rozejść się.

Po kwadransie do pułkownika przychodzi kilkunastu żołnierzy. Każdy z nich trzyma po kilka ludzkich głów. Pułkownik:

- Nie przesadzacie, chłopaki? Przecież jesteśmy jeszcze pod Moskwą!

Alkohol

Radziecki statek podpływa do afrykańskiego portu. Marynarz rzuca linę cumowniczą na brzeg, krzycząc do Murzyna stojącego na nabrzeżu:

- Dierżi linu!

Murzyn nie rozumie. Rosjanin znów rzuca linę, krzycząc: "Dierżi linu!". Murzyn stoi bez ruchu. Rosjanin pyta:

- Gawari pa ruski?

Cisza.

- Parlez vous francais?

Cisza.

- Sprechen Sie Deutsch?

Cisza.

- Do you speak English?

- Yes, I do!

- No to dierżi linu!!!

Kto wynalazł konserwy?

- Radziecki uczony Puszkin!

Z polowania wracają Rosjanie, ciągnąc za sobą niedźwiedzia. Zauważa ich Amerykanin i wskazując na misia pyta:

- Grizli?

- Niet, strelali!

Plakaty ZSRR

Radzieckie plakaty - kampania antyalkoholowa

Radzieckie plakaty - ogólnie o ZSRR

Radzieckie plakaty - Wojna

Церковь Покрова на Нерли

Церковь Покрова на Нерли

Икона

Икона (гр. образ, изображение) – в христианстве изображение лиц или событий священной или церковной истории, являющееся предметом почитания.

Уже в IV-V веках святые отцы пришли к пониманию того, что изображение не является копией архетипа, но только его отражением, не во всем ему подобным.

Икона является одним из средств познания Бога. Почитание чести восходит к первообразу то есть тому, кто изображён на иконе.

В рамках восточнохристианской традиции иконы писали на твёрдой поверхности (липовая доска) левкасом, развёденным с жидким клеем со специальными надписями и знаками.

У набожных людей перед иконой постоянно горела лампада, а бедняки зажигали свечки только когда молились.

Самым любимым народным святым был Николай.

Święta w Rosji

Rozbieżności kulturowe pomiędzy Polską a Rosją bywają znaczne, głównie ze względu na

odmienne wyznanie: Polska to w przeważającej większości kraj katolicki, z kolei Rosja jest

państwem, w którym wyznaje się prawosławie.

Wszystkie rosyjskie święta można podzielić na cerkiewne i państwowe, czyli inaczej – święta

kalendarzowe, wynikające z uwarunkowań kulturowych i historycznych, jak również święta

typowo kościelne, religijne.

Świętami państwowymi jest 1 i 2 stycznia, podczas których Rosjanie obchodzą Nowy Rok.

Uroczyste obchodzenie nadejścia nowego roku trwa dwa dni i jest to w tradycji rosyjskiej święto bardzo istotne. Warto wspomnieć, iż w liturgii prawosławnej wykorzystywany jest kalendarz

juliański, który raz na 128 lat wydłuża się o jeden dzień w stosunku do astronomicznego i

gregoriańskiego kalendarza. W takim roku Boże Narodzenie przypada na 7 i 8 stycznia. Dzięki temu Rosjanie mają przedłużony okres wolny od pracy.
W obrębie świąt państwowych można wyróżnić: 23 lutego – Dzień Obrońców Ojczyzny, jak

również Dzień Mężczyzn, który jest w wojsku dniem wolnym od pracy; 8 marca – Międzynarodowy Dzień Kobiet; 1 i 2 maja – Dzień Wiosny i Pracy; 9 maja – Dzień Zwycięstwa; 12 czerwca – bardzo ważne święto – Dzień Rosji; 4 listopada – Dzień Jedności Narodowej; 12 grudnia – Dzień Konstytucji.

Moskwa

Moskwa – największe miasto Rosji, największe miasto Europy, jedno z największych miast

świata. Stolica Rosji to miejsce, w którym historia i współczesność splatają się ze sobą, tworząc klimat, który jeśli nie zachwyca, z pewnością nie pozostawia obojętnym.

Licząca ponad 10 milionów mieszkańców (a nieoficjalnie prawdopodobnie o wiele wiecej) i

sięgająca historią roku 1147, Moskwa, kojarzy się obecnie już nie tylko z imperium radzieckim.

Ze swą niezwykłą historią, kontrastami społecznymi i ekonomicznymi oraz swego rodzaju

eklektyzmem architektonicznym stanowi bardzo ważny ośrodek kulturowy, religijny, edukacyjny

i gosdpodarczy.

Moskwa leży w dolinie rzeki o tej samej nazwie, w środku Niziny Wschodnioeuropejskiej. Stolicą

była kilkukrotnie – Księstwa Moskiewskiego, Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, Carstwa

Rosyjskiego, Imperium Rosyjskiego i w końcu Związku Radzieckiego. Przestała nią być raz,

gdy car Piotr I postanowił przenieść stolicę do Petersburga w 1712 roku. Status stolicy,

odzyskany po rewolucji październikowej, dzierży do tej pory i najprawdopodobniej zatrzyma go

już na zawsze. W końcu to właśnie tutaj swoją siedzibę mają najwyższe władze państwowe –

Duma Państwowa, Rada Federacji i rząd. I to właśnie Moskwa, jako jedyna stolica europejska,

zdołała odeprzeć ataki niemieckie w czasie II wojny światowej, otrzymując za to tytuł „miasta

bohatera”.

Moskwa posiada 9 dworców kolejowych, 3 porty, 4 lotniska, a zbudowane w 1935 roku

moskiewskie metro, chodzące jak w zegarku, jest arcydziełem architektury.
Monumentalne rozmiary budynków z geometrycznym rozplanowaniem całości mogą oszołomić,
szczególnie przy pierwszym z nimi zetknięciu. Miasto jest zbudowane na planie
koncentrycznym, w jego centrum leży Kreml a z niego promieniście rozchodzą się kolejne
dzielnice. Niestety, wielu wspaniałych światyń już tu nie zobaczymy – w okresie stalinowskim
zostały zburzone, a w ich miejscu pojawił się „gotyk stalina”, czyli 7 drapaczy chmur... Mimo to
zwiedzanie Moskwy – które warto wcześniej dokładnie zaplanować, by się nie zgubić – to
przeżycie wyjątkowe.

Miejsca, których nie możesz ominąć:

Kreml – symbol potęgi Rosji, siedziba władz, twierdza carów i najwartościowszy zabytek Rosji.
Zbudowany jest na planie trójkąta i łączy trzy style: bizantyjski, klasycystyczny oraz rosyjski
barok. Powierzchnia tej warowni wynosi 28 hektarów i obejmuje zabudowania książęce,
budynki administracyjne i cerkwie. Jego budowa została rozpoczęta w roku 1147, a w obecnej
postaci pozostaje od 1508 roku, gdy stał się rezydencja wielkich książąt moskiewskich. Pod
koniec XV wieku został otoczony murami ceglanymi z 18 basztami (od XVII wieku dobudowano
dwie), a najwyższa jest Wieża Spasska. Na Kremlu znajduje sie słynny dzwon Car, o wadze
200 ton, warto też zwiedzić sobór Archangielski, Uspienskij czy Zbrojownię. Nie wszyskie części
są udostepnione dla turystów (wejście zawsze jest płatne), jedynie jego historyczne
zabudowania. Zdarza się, że czasem cały kompleks jest zamkniety. Do Kremla należą także:
Wieża Troicka, Pałac Zjazdów, Pałac Patriarchy, wieża-dzwonnica Iwan Wielkij, sobór
Blagowieszczenski, Granowitaja Pałata, Pałac Tieremny, Wielki Pałac Kremlowski, Oruzejna
Pałata, Gmachy prezydium i senatu, a także ogród Aleksandrowski.

Plac Czerwony – miejsce uroczystości publicznych a niegdyś koronacji carów. W jego pobliżu

znajduje się większość zabytków Moskwy, stąd też warto zacząć zwiedzanie. Leży w centrum
miasta, z jednej strony jest ograniczony Kremlem. Tu znajduje się zbudowane z granitu
Mauzoleum Lenina z leżącym w nim sarkofagiem, zawierającym ciało dawnego przywódcy. Stoi
przed nim warta honorowa, „kremlowscy kursanci”, wybierani spośród rekrutów z terenu całej
Rosji, są wysocy, szczupli, zdrowi, o typowej, rosyjskiej urodzie. Mauzoleum otwarte jest tylko
2-3 razy w tygodniu, wejście jest bezpłatne, nie wolno mieć przy sobie aparatu fotograficznego.
Poza Mauzoleum, przy Placu Czerwonym leży także GUM, centralny dom handlowy z
najbardziej luksusowymi sklepami, jakie można sobie wyobrazić. Oczywiście nie każdy wizytę w centrum może potraktowac jako ważną atrakcję turystyczną, niemniej jednak jest to bardzo
interesujący element moskiewskiego krajobrazu.
Miejscem, którego nie można nie zauważyć jest wygladający jak z bajki Chram W. Błażennovo
(Cerkiew Wasyla Błogosławionego), znany z większości widokówek z Moskwy. Został
zbudowany w połowie XVI wieku, aby uczcić zdobycie Kazania przez wojska Iwana IV.
Plac Maneżowy – przylega do Placu Czerwonego od strony połnocnej. Na pierwszy rzut oka
wysuwa się tu plątanina fontann, balustrad, półkopułek i rzeźb, czyli centrum handlowe
Ochotnyj Riad. Od strony północno-zachodniej zaś podziwiać można budynek Moskiewskiego
Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa z roku 1793 oraz hotelu National z roku 1903.
Monumentalny hotel Moskwa z lat 30-stych XX wieku zaś króluje w połnocno-wschodniej części
placu. Wygląd tego budynku jest wynikiem... błędu Stalina, który zatwierdził dwa alternatywne
wzgledem siebie projekty. Wykonawcy, z obawy przed wytknięciem wodzowi błędu, połączyli
oba i tak powstał hotel Moskwa, który prawdopodobnie, na skutek złej konstrukcji, zostanie
zamkniety i rozebrany. Tak przynajmniej głoszą plotki...

Arbat - po mongolsku oznacza przedmieście, a określenie to odnosiło sie niegdyś (XV wiek) do

całego rejonu na zachód od Kremla. Arbat przez długi czas był dzielnicą arystokratyczną, a
potem zamieszkałą przez intelektualistów i artystów. W sercu Starego Arbatu leży ulica
Arbatskaja, ulubione miejsce turystów, dostępne tylko dla pieszych, barwne w stare domy
artystów, dziś – ich muzea. Tutaj też stoi pomnik Bułata Okudżawy. Mnóstwo tu kafejek, barów,
pizzerii. Można zwiedzić Muzeum Aleksandra Skriabina, Dom Mielnikowa, Muzeum Puszkina
czy Dom Paszkowa.
Plac Teatralny – to miejsce, w którym skupia się życie teatru moskiewskiego. Dominuje tu
gmach Teatru Wielkiego (Bolszoj), gdzie wystawia się znakomte sztuki i który jest sceną
nasławniejszego i najstarszego zespołu baletowego na świecie. Po wschodniej stronie Placu
Teatralnego znajduje się Teatr Mały, a po zachodniej Rosyjski Akademicki Teatr Młodzieży.
Będąc tu, warto też zaglądnąć do Muzeum Stanisławskiego, gdzie wśród eksponatów znaleźć
można wazę, którą ten słynny reżyser i aktor otrzymał w prezencie od Isadory Duncan. Trzeba
też koniecznie zwiedzić Muzeum Rewolucji, w którym eksponaty pochodzące z lat 1900-1991
sa wyłożone chronologicznie - można tu znaleźć granaty domowej roboty czy papierki z
cukierków z wizerunkami Lenina i Marksa. W okolicy znajdują sie także XIX-wieczna ulica
Twerska, Konserwatorium Moskiewskie, a także stary gmach Uniwersytetu Moskiewskiego.

Monaster Nowodziewiczy – to zbudowany nad rzeką kompleks świątyń wraz z cmentarzem, Już

z daleka widać skupisko kopuł wystających spoza murów. Powstał na początku XVI wieku, aby
uczcić zdobycie Smoleńska, w wieku XVII został przebudowany przez siostrę cara Piotra I
(Zofię Romanową). W skład tego kompleksu wchodzą Sobór Smoleński, biało-czerwona
Cerkiew Uspieńska, cerkiew św. Ambrozego, dzwonnica i cmentarz, na którym pochowani
zostali m.in. Gogol, Majakowski, Stanisławski, Czechow.
Galeria Trietiakowska – największa galeria malarstwa rosyjskiego, założona w roku 1856
przez Pawła Trietiakowa. To miejsce dla milośników malarstwa – znajduje sie tu ponad 1000
eksponatów – zarówno prace najwybitniejszych malarzy rosyjskich, jak i stare, piękne ikony.

Kuchnia Rosyjska

Kuchnia Rosyjska

Państwo, dzięki któremu na stoły europejskie wkroczył kawior, musiało stworzyć kuchnię, której

nietypowy smak od stuleci stanowi inspirację dla kucharzy z całego świata. W zasadzie

najprostszą i zarazem najbardziej typową potrawą jest dla Rosjan zupa okraszona śmietaną i

zagryzana pajdą chleba. W żadnym jednak wypadku nie można uznać, że na tym kończy się

tradycja rosyjskiej kuchni.

Warto na samym początku przypomnieć, że Rosja to kraj niesłychanie rozległy, graniczący z

wieloma innymi państwami, a tym samym będący pod wpływem wielu kultur – co mocno

wpłynęło na kształt lokalnej kuchni.

Jeśli rozległy, to także przyrodniczo zróżnicowany, skoro jego północne krańce pokrywa lód, a

na południu spotkać możemy klimat prawie subtropikalny. Rosja obfituje więc w całe bogactwo

zasobów naturalnych – to kraina obfita w dziczyznę, ryby i grzyby. Mieszkańcy Rosji okazali się

poza tym bardzo pomysłowi w zakresie konserwowania mięs, ryb i warzyw. To stąd pochodzą

technologie kiszenia (kisi się tu wszystkie spotykane warzywa, łącznie z marchewką i

pomidorami), solenia czy suszenia.

Kuchnia staroruska oparta była na rybach, grzybach i kaszach, co wynika z tradycji

prawosławnej – rok dzielił się na dni postne i dni rozpusty, a tych ostatnich było niewiele. Stąd

popularność ryb, nadziewanych grzybami i kaszami, pieczonych lub gotowanych. Gatunków

kasz było kilkadziesiąt, a najbardziej znana była kasza jęczmienna. Kuchnia staroruska to

również zupy, gotowane często na bazie kiszonej kapusty czy kwasu ogórkowego. Znane są

kapuśniaki (np. przepyszna szczi), uchy z ryb, barszcze, czy soljanki. Bez nich nie ma

rosyjskiego obiadu. Równie słynne są tu bliny i pirogi (od starosłowiańskiego pir – święto). Bliny,

czyli placuszki z mąki pszennej z dodatkiem gryczanej, podaje się, zgodnie z tradycją,

przekładajac je wiórkami z masła. Prawdzywym przysmakiem są te podane z kawiorem. Pirogi

zaś pieczone są w cieście kruchym, francuskim lub drożdżowym. Do środka dodaje się znów:

kapustę, ryby, mięso, grzyby, a także słodkości – owoce, miód.

Kuchnia XIX-wieczna

Wiek XIX to czas sytości i bogactwa, a także moment, gdy na kuchnię rosyjską największy
wpływ mają kraje europejskie i fakt, że pracowały tu zastępy kucharzy francuskich. Właśnie w
tym okresie powstały słynne przepisy: na kotlety pożarskie (z mielonego, drobiowego mięsa),
kijowskie (też drobiowe lecz z roztopionym w środku masłem) czy boef strogonow, oczywiście z
najlepszej polędwicy. No i sałatki – olivie z siekanego mięsa i warzyw z majonezem czy też
vinegred (sałatka rosyjska) m. in. z kiszoną kapustą, grzybkami marynowanymi, ziemniakami i
cebulą.



Napoje

Jednym z elementów łączących wszystkie te tradycje jest z pewnością obecność alkoholu, który

wspomaga trawienie tych nierzadko bardzo tłustych i ciężkich potraw. Jednak nie tylko wódkę

można spotkać na rosyjskim stole. Pija się tu różnorodne kwasy owocowe i chlebowe czy też

słynny miodowy i rozgrzewający zbiteń.

Chleb

Nie wolno też zapomnieć o chlebie – to jeden z podstawowych składników rosyjskiego stołu.

Wyrabia się go z dodatkiem ziaren, kolendry, a nawet wanilii. Najsłynniejsze to: borodinski,

rizhski, kishinevski, darnitski, arnautski, orlovski lub slavjanski.

Klimat Rosji

Klimat Rosji

Rosja to jeden z największych krajów na świecie, w różnych jego zakątkach panując więc
odmienne warunki klimatyczne. W niewielkiej części Rosji położonej na terenie Europy
temperatury nie są tak niskie, jak choćby na terenie Wyżyny Środkowosyberyjskiej.

Na obszarze Moskwy średnia temperatura w styczniu wynosi -10 stopni, tymczasem w pobliżu
Białorusi jest już tylko 6 stopni poniżej zera.

W styczniu zdarzają się także dodatnie temperatury, szczególnie w pobliżu Morza Czarnego.

Na wspomnianej Wyżynie Środkowosyberyjskiej bite są światowe rekordy zimna. Otóż średnia

temperatura w styczniu wynosi tu -40 stopni Celsjusza, natomiast najniższa w historii

zanotowana temperatura wynosiła -71 stopni, a miało to miejsce w maleńkiej osadzie o nazwie

Ojmiakon.

W okresie letnim temperatury w Rosji są stosunkowo wysokie, a różnica pomiędzy tymi

panującymi w czasie zimy jest diametralna.

Na wyspach arktycznych średnia temperatura w lipcu wynosi 3˚C.

Wybory u naszych sąsiadów

Wybory w Rosji. Zobacz jak wygląda kampania wyborcza naszych Sąsiadów!

http://wiadomosci.wp.pl/kat,130874,title,Apel-Miedwiediewa-do-rodakow-przyszlosc-zalezy-od-nas,wid,14298745,wiadomosc.html

http://wiadomosci.wp.pl/kat,130874,title,Otoczyli-Kreml-bialym-kregiem,wid,14284076,wiadomosc.html

http://wiadomosci.wp.pl/kat,130874,title,Bitwa-o-Rosje-trwa-Zwyciezymy,wid,14275633,wiadomosc.html

http://wiadomosci.wp.pl/kat,130874,title,Media-faworyzuja-Putina-Liga-Wyborcow-protestuje,wid,14248703,wiadomosc.html

Рождество Христово

Рождество Христово у западных христиан
25 декабря 

  

                                                                                                                                                                                                                                 Рождество является великим праздником, установленным в воспоминание рождения Иисуса Христа в Вифлееме. Рождество Христово — один из важнейших христианских праздников и государственный праздник в более чем 100 странах мира.

25 декабря Рождество Христово празднуют не только католики, но и православные большинства стран мира, лютеране и другие протестантские конфессии.

Первые сведения о праздновании христианами Рождества относятся к 4 веку. Вопрос о реальной дате рождения Иисуса Христа является спорным и неоднозначно решенным среди церковных авторов. Возможно, выбор 25 декабря связан с приходившимся на этот день языческим солярным праздником «Рождения Солнца Непобедимого», который после принятия в Риме христианства наполнился новым содержанием «Рождение Солнца Правды».

Позднейшим толкованием времени празднования Рождества Христова 25 декабря стало следующее: месяц и день смерти Христа точно известен из Евангелий, а Христос должен был находиться на земле полное число лет (как число совершенное); отсюда следовало, что Христос был зачат в тот же день, в который пострадал, следовательно, в еврейскую Пасху, которая в тот год приходилась на 25 марта; отсчитывая от нее 9 месяцев, получали дату рождения Христа 25 декабря.

Рождеству Христову в православной традиции предшествует сорокадневный Рождественский или Филиппов пост [с 14 (27) ноября по 24 декабря (6 января) включительно; на Западе ему соответствует подготовительный период, именуемый «Адвентом» (латинское adventus — пришествие), несколько меньший по продолжительности и не предполагающий пощения].

Праздник Рождества Христова имеет пять дней предпразднества (с 20 по 24 декабря) и шесть дней попразднества. В канун, или в день навечерия праздника (24 декабря) соблюдается особо строгий пост, получивший название сочельника, так как в этот день употребляется в пищу сочиво — сваренные с медом пшеничные или ячменные зерна. По традиции, пост сочельника заканчивается с появлением на небе первой вечерней звезды. В навечерие праздника вспоминаются ветхозаветные пророчества и события, относящиеся к Рождеству Спасителя. Рождественские богослужения совершаются три раза: в полночь, на заре и днем, что символизирует Рождество Христово в лоне Бога Отца, во чреве Богоматери и в душе каждого христианина.

В 13 веке, во времена святого Франциска Ассизского, появился обычай выставлять в храмах для поклонения ясли, в которые помещается фигурка Младенца Иисуса. Со временем ясли стали ставить перед Рождеством не только в храмах, но и в домах. Домашние сантоны — макеты в застекленных ящиках изображают грот, а в яслях лежит младенец Иисус. Рядом с ним Богоматерь, Иосиф, ангел, пришедшие на поклонение пастухи, а также животные — бык, осел.
В дни празднования Рождества установился обычай преломлять «рождественский хлеб» — особые пресные облатки, освящаемые в храмах во время Адвента, — и вкушать его как перед праздничной трапезой, так и во время приветствий и поздравлений друг друга с праздником.
Характерным элементом праздника Рождества является обычай устанавливать в домах наряженное дерево ели. Эта языческая традиция зародилась у германских народов, в обрядовости которых ель была символом жизни и плодородия. С распространением христианства среди народов Центральной и Северной Европы украшенная разноцветными шарами ель обретает новую символику: ее стали устанавливать в домах 24 декабря, как символ райского древа с изобильными плодами.

Рождество Христово — великий христианский праздник, установленный в воспоминание рождения Иисуса Христа в Вифлееме. В Православной Церкви входит в число Господских двунадесятых праздников. Ввиду литургического воспоминания и празднования важнейшей тайны (наряду с пасхальной) спасения человеческого рода — Боговоплощения и пришествия в мир Сына Божия, рожденного во плоти, — является одним из самых значительных дней литургического года и одним из главнейших праздников в большинстве христианских конфессий.

В настоящее время почти все христиане (за исключением Армянской Церкви) празднуют его 25 декабря (в соответствии с принятым в той или иной общине календарным стилем; в большинстве приходов Русской Православной Церкви это 7 января по новому стилю).